Achter de gevel: het verhaal achter de Controversy Farm in Hoogwoud

‘We hadden de ruimte – en last van ideeën’

Achter sommige huizen op Funda schuilt een mooi verhaal. Of het nu gaat om een bijzondere geschiedenis of persoonlijke herinneringen van bewoners, in deze serie brengen we ze voor het voetlicht. Deze keer reizen we af naar Hoogwoud, waar een karakteristieke stolpboerderij is uitgegroeid tot een creatieve combinatie van woonhuis, B&B én voertuigenmuseum: Controversy Farm.

Frank Appel woont al bijna veertig jaar op Koningspade 36 in Hoogwoud. ‘Ik ben hier met m’n vriendin komen wonen in 1986. Ze was het pasgescheiden zusje van een kaartvriend van me. Hij vroeg of ze tijdelijk in mijn logeerkamer kon verblijven. Ze is nooit meer weggegaan.’

Liefde voor voertuigen

Zijn liefde voor voertuigen zat er al vroeg in. ‘Ik had toen al een motor in de kamer staan. Helm erbij, jasje erbij, echt een plaatje. En gelukkig vond mijn vriendin dat ook leuk.’

Al snel merkten ze dat ze meer ruimte nodig hadden. Omdat ze allebei gewend waren aan de ruimte van een vrijstaand huis, viel hun oog op de stolpboerderij in Hoogwoud.

Een dubbeldekker door het dak

Het duurde niet lang of er stond een Cadillac in de nieuwe woonkamer. ‘Hier hadden we de ruimte; ik hou van verzamelen en mijn vriendin is erg creatief. We hebben allebei last van ideeën’, zegt Frank lachend. Zo kwam er steeds meer op het erf te staan.

‘Op een gegeven moment wilden we iets groters dan de Cadillac. We vonden een oude Engelse dubbeldekker, reden ’m naar huis en besloten: die moet naar binnen.’ Dus werd er een gat in het dak gezaagd, en de muren aan de zijkant van het huis werden deels weggehaald. ‘We hebben die bus er letterlijk in geduwd’, zegt Frank. ‘Maar we hadden niks gevraagd aan de gemeente...’

Dat bleef niet onopgemerkt. ‘We kregen een bouwstop, en pas een jaar later besloot de gemeente dat de burgemeester maar eens moest komen kijken of dit wel door de beugel kon.’ Die moest daarvoor wel een bijzondere route afleggen. ‘Hij kwam via de achterdeur de bus in, liep voorin over het zebrapad onze woonkamer in en zag daar de grote zwarte Cadillac staan. Hij ging achter het stuur zitten, stak twee duimen omhoog en zei: ‘Geweldig. Dit moeten we gewoon gedogen.’ En zo gezegd, zo gedaan. We konden verder.’

Bijna 4000 m² aan creativiteit

De hobby groeide langzaam uit tot iets groters. Steeds meer mensen kwamen kijken. ‘We kregen zoveel leuke reacties, dat we dachten: misschien moeten we er iets mee doen.’ En zo ontstond het idee voor een speciale bed & breakfast.

‘We wilden niet zomaar een kamertje verhuren. Dus hebben we twee trams gekocht en later ook een oude Blauwe Engel. Die trein is nu helemaal gerenoveerd: airco, een groot bed, keuken, jacuzzi én dakterras’, vertelt Frank. In totaal telt het terrein twaalf slaapplekken verspreid over de trams en trein.

En er is nog meer te vinden op het erf. Frank somt op: ‘We hebben een vliegtuig staan, een bushalte, een ufo, een tankstation.’ Het geheel valt onder het bestemmingsplan ‘Controversy Farm’, een unieke regeling die specifiek voor dit perceel geldt. ‘We mochten tentoonstellen, verhuren, rondleidingen geven. Daar is goed over nagedacht. Maar het belangrijkste was: we mochten ons uitleven.’

Karakter én comfort

Ook het woonhuis zelf kreeg een grondige opknapbeurt. ‘We hebben rondom alle voegen vervangen, nieuwe kozijnen gezet. Aan de voorkant zit nu een knipvoeg, dat is typisch voor chique boerderijen. Vroeger zat dat er ook, dus dat wilden we terugbrengen.’

Binnen combineert de boerderij authenticiteit met een hoop creativiteit. ‘We hebben lantaarnpalen als verlichting, en via een zebrapad loop je de woonkamer binnen. In het vierkant van de stolp staat een vrachtwagen uit het leger, en een grote houtkachel. Daar zitten we ’s avonds vaak lekker warm.’

Zijn favoriete detail? ‘Hoog in het dak hebben we een symbool laten maken van Prince: het man- en vrouwteken. We zijn groot fan: we hebben zeker tien liveconcerten gezien.’

Afscheid zonder spijt

Waarom dan toch verkopen? ‘Na al die jaren hadden we zelf eigenlijk geen zin meer om de B&B draaiende te houden’, vertelt Frank. ‘Toen stelde de nicht van mijn vriendin voor om het over te nemen. Dat heeft ze een paar jaar geprobeerd, maar uiteindelijk vond ze het toch niet leuk genoeg. Daardoor werd voor ons duidelijk: het is tijd om het los te laten.’

En precies op dat moment kwam er een kans voorbij die te mooi was om te laten liggen. ‘Onze buurvriend vroeg of we zijn land wilden kopen. Hij had er een soort Italiaanse tuin van gemaakt, met poorten en een vijver. Daar had hij veertig jaar aan gewerkt. Door zijn leeftijd kan hij het zelf niet meer bijhouden. Voor ons was het de perfecte timing. Nu kunnen wij het overnemen én onderhouden. Dus begint er straks weer een nieuw hoofdstuk.’ Of daar ook weer voertuigen in voorkomen? Dat moeten ze nog ontdekken.

Wat hij hoopt voor de nieuwe bewoners? ‘Dat ze ons werk waarderen. De trein staat er prachtig bij, het zou zonde zijn als je daar niets mee doet. Je zou ’m kunnen verhuren. Alles is klaar. Dus: kijk maar hoe ver je komt.’